8. ASTEA

Egun on, ohitura galdu gabe, hemen nago beste igande batez, aste honetan irakasle berria etorri da eta eskolak modu desberdin batean bideratuko dituela esan zigun. Astea hasi bezain laster moduloko taldeetan batzeko eskatu zigun, zozketa baten bitartez aurkezpenak zein ordenetan egingo diren jakiteko. Nire taldekideei eta niri lehengo taldea izatea tokatu zitzaigun, egoeraren azketari buruz hitz egin behar genuen, eta guk aurkeztu genuenez, aurkezpena eskuragarri daukat, horregatik hemen azpian uzten dizuet espero dut zuen gustokoa izatea.

 

Argitu behar da, aurkezpena egin aurretik, Maitanek egoeraren azterketari buruz hitz egin zuela, zertaz hitz egin behar genuen hobeto jakiteko.

Egoeraren azterketa, gure errealitatea hobeto ezagutzeko esota lana hobeto antolatzeko eta planifikatzeko. Egoeraren baliabideak eta puntu indartsuak aprobetxatuko ditu eta baita errealitatearen arazo nagusiei aurre egingo ditu. Egoeraren azterketa egoki bat egiteko pausu batzuk jarraitu behar dira; lehenengo pausua zer aztertu nahi dugun jakitea da, bigarrena, iturri desberdineko informazio interesgarria bilatzea da, hirugarrena, bildutako informazioari irudi orokor bat ematea da. Azkenengoetan, ondorioak ateratzea du helburu, horretarako, zer erabili den  zehaztu behar da eta baita lehentasunak erabaki behar dira. Gero, ondorioak planifikazioan erabiltzeko.

Lehentasunak izatearen irizpide batzuk daude:

1. Egoeraren larritasuna kontuan hartzea.

2. Egoera horrek ekar ditzakeen ondorioak, egoera konpondu ezkero.

3. Egoera konpontzeko ditugun aukerak (giza baliabideak, baliabide materialak, baliabide ekonomikoak, denbora, espazioa, etab.)

Azkenik, egoeraren azterketarekin amaitzeko, esan beharra dago aldagai desberdinak daudela, eta kontuan hartu behar direla. hauek dira: Ingurua, gela, ikastetxea, umeen familia, irakatsi nahi dena eta norbera. 

Eskolan egin genuen aurkezpena oso ondo egon zela uste dut, hala ere, bestaldetik, informazio osagarria bilatzera animatu naiz, hemen azpian aurkituko duzuen aurkezpena planifikazioari buruz izango da, zer den planifikazioa, zergatik planifikatzen den, Haur hezkuntzan planifikatzea beharrezkoa den ala ez eta zergatik, zer da Haur Hezkuntzan gehien planifikatzen dena... Horrelako informazioa izango duzue, ez da oso luzea, baina lagungarria da alde batetik planifikazioa zer den, eta zertarako balio duen jakiteko eta bestetik, Haur hezkuntzan oinarrituta baitago eta etorkizunean Haur Hezkuntzako irakasle moduan lan gin nahi dugulako, eta horretarako gauza sinple batzuk jakiten hasi behar dugu.

7. ASTEA

Aste honi hasiera eman genion gure ikaskide batzuen aurkezpen bat eginez, berriro ere, unitate didaktikoari buruzkoa izan zen, zeren eta moduloko taldekideen artean lan bat egin behar duguko, hau da unitate didaktiko bat egitea eta horretarako zer den, zertarako den eta beharrezkoak diren elemenduak kontuan hartzea ezinbestekoa da.

Gelako lana antolatzeko baliabide bat da, ikaste-irakaste prozesuan parte hartzen duten elementuak era koherente eta antolatu batean lotzen dituena. Unitate didaktiko bat hiru zehaztapen mailetan banatzen da: gobernu zentrala, eusko jaurlaritza eta azkenik ikastetxea.

 Unitate didaktikoa irakaslearen lanaren atal bat da eta beraz egitea beharrezkoa da, honen helburu nagusia, planifikatzen ikastea eta baita curriculuma kontrolatzen ikastea da eta irakasteko eta ikasteko prozesua hobetzearekin lotuta dago, baita ikasleen beharrak eta ezaugarriak balioesten ditu, beraz, irakasle taldeak ikasleek ahalik eta arrakastarik handiena lortzeko hartzen dituen erabakiak zehazten ditu. Osagai nagusi batzuk daude unitate didaktikoan, hasteko, justifikazioa, unitate didaktikoari emango zaion sarrera da. Kasu honetan, arrazoituko dugu hartutako gaia unitate didaktikoa egiteko. Justifikazioa zehatza eta zuzena izan behar da. 

 Helburu desberdinak ere baditu, helburuak eta denboralizazioa kontuan hartu behar dira beti haurren beharrak zehazterakoan eta bi motatako helburuak izango dira kontuan, alde batetik, orokorrak eta bestetik, espezifikoak. Edukiei dagokienez, sustantiboak agertzen dira adierazteko eta Haur Hezkuntzako curriculum ofizialetik hautatua izan behar du. Honen artean, hiru agertzen dira: kontzeptuzkoak, lanbide baten zeregina (autoaren teorikoa ateratzea), prozedurazkoak, lanbideen arteko janzkeren konparaketa ( autoaren azterketa prektikoa ateratzea) eta jarrerazkoak, txanden errespetua. Baliabideei dagokionez, bost mota desberdinak daude: Baliabide materialak, bi motatakoak izan ahal direnak, ikastetxean daudenak, (espazioak, gelak...) edota ikasle bakoitza ikastetxera eramaten dituena (ipuina, margoak, abestia...) giza baliabideak (hezitzaileak. psikologiak), denborazkoak, jarduera bakoitza egiteko bahar den denbora, hau da iraupena, ekonomikoak (dirua) eta espaziokoak, nola antolatuta dauden txokoak edota klaseak (mapa bat egitea).

Metodologia, atal garrantzitsu bat ere da, eta unitate didaktikoaren atalekin koherentea izan beharko da, baita ikuspegi eraikitzailea bilatu beharko da. Unitate didaktikoarekin amaitzen joateko, hezitzailearen rola ona izatea beharrezkoa da, bere betebeharrak aipatuko ditugu, nolako jarrera izan behar duen umeen aurrean,nola antolatu behar duen klasea eta momentu desberdinetan nola jokatu beharko duen haurrekin, adibidez, askatasuna eman behar dio haurrari txokoetan.Azkenik, honekin amaitzeko ebaluazioa dago, hemen barruan behaketa izaten da tresnarik nagusiena.

Ostiralean, Alaitzen azkenengo eguna zen eta klaseari hasiera emateko etorkinei buruzko galdetegia bete genuen, gero, unitate didaktikoaren definizio pare bat bilatzeko eskatu zigun, horren ostean eskolan aurkezteko. Nire definizioak hemen azpian uzten dizkizuet:

1. "La didáctica general hace referencia a la disciplina que tiene como objetivo de estudio los procesos y elementos que participan en la enseñanza y el aprendizaje, por lo tanto, se ocupa de las técnicas y métodos de enseñanza para mejorarla, de manera que los conocimientos lleguen de forma eficaz a los educados."Definizio hau Ana It idatzitakoa da, irakasle bat2. "La Didáctica es el campo disciplinar de la pedagogía que se ocupa de la sistematización e integración de los aspectos teóricos y metodológicos del proceso de comunicación que tiene como propósito el enriquecimiento en la evolución del sujeto implicado en este proceso."Definizio hau Psikologo bat idatzitakoa da, beraz, guztiz fidagarria dela esan dezakegu. Psikologoaren izen abizena Nivia Álvarez Aguilar da.

Definizio bakoitza web hauetatik aterata daude:
1. Cosas de educación
2. Psikopedagogia

6. ASTEA

Sarrera honekin seigarren asteari emango diogu amaiera; aste honetan, ikasgai arruntatik pixkat urrundu gara, beste motatako informazioari garrantzia emateko. Honengo honetan, gure ikaskide batzuk aurkezpen bat egin ez ezik, blog bat ere sortu dute, Didaktikako behatzaileak norbaitek zalantzaren bat izatekotan galdetu ahal izateko. Gainera, eskolan erantzuteko galdera batzuk sortu zituzten, gero klasean komentatzeko.

Hauek izan ziren erantzun behar izan genituen galderak:

1. Zer da zuretzako irakasle on bat?

2. Zer ezaugarri, jarrera, eduki behar ditu irakasle on batek?

3. Izan dituzun irakasleetatik, zein izan da gehien gustatu zaizuna eta zergatik?

4. Zer metodologia da zuretzat egokiena?

5. Zure ustez nola ebaluatu beharko litzateke haur hezkuntzan?

6. Nola antolatuko zenuten gela? (espazioa eta denbora)

7. Zer botatzen duzue faltan? nola hobetuko zenuke klaseko dinamika?

8. Zertan sentitzen duzu errefortzu gehiago behar duzula?

9. Irakasleari zer aholku emango zekioke klasea hobetzeko?

10. Ikasle irakasle hartu emanean zer duzu zuk hobetzeko?

11. Zer aportatu ahal zenioke zuk klaseari?

12. Zer gustatzen zaizu?

Niretzat, oso baliagarriak izan dira galdera hauek, hasiera batean, ez nengoen oso ados zertarako erantzun behar genituen galdera batzuk baina, galderak irakurri ostean irakasgaia hobetzeko eta gure iritziak partekatzeko balio zuela argi geratu zitzaidan.

Alde batetik, guretzat irakasle on bat zer den edota zer ezaugarri izan behar dituen irakasle on bat izateko galdera, uste nuen momentu egokian galdetu zutela, hau da, ikaslea izanda, bakoitzak perfektua den irakasle baten edukia dauka, bizitzaren etapa horretan nola irakatsi zion arabera edota hezkunzari a zer nolako garrantzia ematen zionagatik. Guztiok nolabaiteko erantzun antzekoak eman genituen, baliteke alde batetik gutxi gorabehera adin tarte berbera dugulako eta txikitatik ezaugarri horiek barneratu ditugulako  edota hezkuntza aurrera eramateko pauso nagusiak horrelakoak direlako. Irakasle batek izan behar dituen ezaugarri batzuk nire ustez hauek dira, errespetuz jokatu behar du, ikasle guztiei era berdintsu batekin tratatu, nahiz eta erlijio, herrialde edota genero ezberdinekoa izan, harremanetan berdintasuna egotea eta ez irakaslea ikasleen gainean, autonomoak izaten uzte eta sormena garatzen utzi behar diete, arreta handia eskaini behar die ikasleei, hau da, adi egon behar da arazoei irtenbide bat ateratzen laguntzeko, beraiek bakarrik konpondu ezin dituztenean, baita atzeratuta edota arazo larriak dituzten ikasleei laguntza gehiago ematen diena.

Atal honekin amaitzeko, nire ustez irakasle on bat izateko esperimentazioa behar da, aurrera joan ahala jarrera onak eta txarrak bereizten jakingo du (ez dira guztientzat berdinak izango, batentzat ezinbestekoa dena, beste batek garratzi handia ez ematea gertatu daiteke). Irakasle on bat izateko esfortzu eta saiakera handiak egin behar dira, onak diren ezaugarriak mantenduz eta berarentzako txarrak direnak alde batera utziz, baita etengabe ezaugarri berriak bilatzen jarraitu behar dira berrikuntzak egiteko eta umeei ahalik eta modu hobe batean ikasten eta garatzen laguntzeko.

Bestetik ikasgai honi buruz, hau da didaktikari buruz hitz egin genuen. Niretzat izugarri garrantzitsua da ikasleak iradokizunak egin ahal izatea, ikasgaia proposatzen dituen helburuekin argi ez badago komentatzeko gai ahal izatea edota ikasgaia gustoko izan arren, proposamen bat egin ahal izanez gero, aukera ematea. Niretzat klasea guztion artean eratzen joan bahar da,  negoziatzen ikasteko eta guztientzako egokia dena bilatzen ikasteko. Guztion artean ikasgaia hobetu daiteke, ikasle bakoitza mundu bat da eta bakoitza gauza ezberdinak ditu proposatzeko, horretarako behar den bakarra aukera ematea da. Nik ez dakit asko gai honi buruz baina, didaktikako informazio interesgarria bilatzeko eta klasean kideen aurrean aurkezteko gai izango nintzen hainbat gauzen artean.


Gaiez aldatzeko, argazki bati buruzko hausnarketa egingo dut, hemen azpian uzten dizuet.

Duela urte asko zegoen hezkuntzetan umeak educare ereduari jarraitzen zioten, hau da, irakaslea indarra guztia zuen eta irakaslea ikasleak elikatzeaz arduratzen zen, ez zioten beraien ideiak partekatzen uzten, irakaslea momentu guztietan zeukan arrazoia eta beraz, ikaslea entzuteko eta entzundakoa barneratzeko aukera zeukan. Denbora guztietan esandakoa barneratzean, ez dute hausnarketarako edota pentsaera kritikorako aukera izaten eta hezkuntzaren oinarria men egitean oinarritzen zen.

Urteak pasa ahala hezkuntza aldatzen joan da, eta urte batzuetatik hona hezkuntza izugarri aldatzen joan da, hezkuntza educare eredutik, educere eredura aldatu zen, hau da, irakaslea ez dauka indar guztia, baizik eta ikaslea parte hartzeko aukera dauka eta bere iritziak partekatzeko ere. Honekin batera, gaur egun, ezinbestekoa da irakasleen eta ikasleen arteko harremana berdinen artekoa izatea baita arazoak dituzten ikasleei laguntza gehigarri bat eskaintzeko helburua izatea.

Bestetik, pentsatzen erakusteko, denbora eskaini behar da bakoitza bere iritzia partekatzeako aukera izan behar du eta berea beesteena bezain onargarria dela ulertu behar du, horregatik nahiz eta iritzi horrekin ados ez egon guztiak errespetatzera erakutsi behar zaie. Gainera, kreatiboak izatera bultzatu behar zaie, hau da, ez dute besteek egindakoa imitatu behar, baizik eta sormena garatu beharra dute, baita autonomia ere.

5. ASTEA

Beste aste bat pasa da, niri behintzat izugarri labur egiten ari zaizkit asteak, astelehena heltzen denetik asteburuan pentsatzen nago eta egia da ia konturatu gabe asteak aurrera doaztela. Aste honetan, alde batetik, pasaden astean azaltzen bukatu nuen artikuluari buruz hitz egiten jarraitu genuen, eta baita gure taldekide batzuek aurkezpen batzuk egitera ausartu ziren. Lehenengoa, umeei hezitu ahal izateko kontuan hartu behar ditugun gauzak aipatu zituen, baita lehenengo etapa eta bigarren etaparen artean izugarri ezberdintasunak daudela hezitzerako orduan, informazio askoren artean, umea protagonista sentitu behar zela aipatu zuen, hau da, eskolan parte hartzera gonbidatu behar diegula ez aspertzeko eta baita ahalik eta garapen hoberena lortzeko. Ahal izanez gero laguntza eman behar zaie, hala ere, hori baino lehen, bere kabuz egiten utzi behar diogu, autonomoak izaten ikasteko... esan beharra dago aurkezpena nahiz eta gauza batzuk jakitea oso interesgarria izan zela eta baita baliagarria ere. Bigarrena, programazio didaktikoetik, unitate didaktikora arikulua birpasatzeko aurkezpena zen. 

Bestetik, Bernard Martinoren bideo bat ikusi genuen, Loczy un lugar para crecer hain zuzen ere. Emi Pikler (1902- 1984) pediatra Austriaka bat izan zen eta bere lana profesionala Hungrian garatu zuen. Familia pediatra bezala lan egin zuen, eta 30 urte baino gehiago umezurtz eta baztertutako edota zenbait arrazoirengatik gurasoek ezin izan dituztelako zaindu. umeentzako instituzio bateko zuzendaria izan zen.

Loczy institutoa garrantzi handia izan zuen eta gaur ere jarduera formatiboa funtzionatzen jarraitzen du, munduko erreferente handi bat izan da heziketa atentzioan, horregatik, Loczyren heziketa eredua funtzeskoa da Haur Hezkuntzan, batez ere 0-3 urte bitartean.

Instituto honetan lan egiten zutenek, formazio gabeko gazteak edota ikasketa asko ez zeukatenak ziren, batez ere, haurraren garapenean izugarrizko interesa zutenak ziren, eta gero Emi Pikler umeak nola hezi behar ziren irakasten zien. Monitoreak, jostailu bakoitza leku zehatz batean utzi behar dituzte, haurraren interesa deitzeko, baina jostailu horretara jolastera behartu barik, jostailaren itxura, kolorea... atentzioa deitzen baldin badio, jolastera joango da. Zaintzailearen papera, umearen beharrak asetzea da. Gainera, inoiz ez diote beraien buruari gauzak nola egin behar dituzten galdetzen, umearen berezkotasuna kalte egingo lioke. Umeentzako, nahiz eta arraroa iruditu, estimuazioa bilatzen ez duten helduen aurrean egotea estimulatzailea iruditzen zaie. Lan hau, aurrera eraman ahal izateko, sentimentuarekin egitea beharrezkoa da, baina ez ordea, era sentimental batean.

Loczyren printzipioak hauek ziren, hasteko, autonomia nabarmentzen da, umeari bera bakarrik saiakerak egiten utzi behar diogu, bere helburuak lortzeko, bigarrenik, harreman afektibo pribilegiatuak dituzte, zaintzaileen(helduen) eta umeen arteko harremana berdinen arteko harremana da, baita haien artean mota guztietako elkarrizketak izaten dituzte, bai arazoetaz edota beldurretaz hitz egiteko. Hirugarrenik, estabilitatea eta zainketaren jarraitasuna, instituzio hau, oso pentsatuta dago umeei segurtasun bat emateko, baita umea era aske batean jokatzen du, zaintzailea urrunetik begiratzen ditu, behatuta ez sentitzeko. Azkenik, bere buruaz eta bere inguruaz kontziente izatearen printzipioa dago.

Emi Pikler, haurrari begiratzen dio eta ez bere etorkizunari, garrantzitsuena haur bakoitza da, bakoitza behar duen denborarekin eta bakoitza bere bidearekin.